Ninja turtles

Sanur hebben we gebruikt als korte tussenstop voordat we naar een van de eilanden gaan. Sanur is een slaperig stadje in vergelijking met Canggu. We zijn hier eerder geweest en het voelt een beetje aan als vergane glorie. De stranden zijn hier wel mooi wit, in Canggu was dit soort van zwart.

Om lekker bezig te zijn, hebben we het Turtle Conservation And Education Centre bezocht. Hier redden ze en doen ze onderzoek naar schildpadden. Ik ben altijd kritisch naar rescue center's in het buitenland. Vaak blijkt het gewoon een verkapt circus te zijn. Hier was dat niet het geval gelukkig.

Een van de vrijwilligers wijst de schildpadden aan die plastic hebben gegeten. Er zijn ook schildpadden die een ledemaat missen, als gevolg van het vastzitten in plastic. De schildpadden worden weer uitgezet, behalve diegenen die een van de voorste ledematen missen. Als die mist, is het bijna onmogelijk om te overleven in de zee.

De vissers zijn ook behulpzaam. Wanneer ze een nest zien dat is aangetast door honden of mensen, redden ze de eieren en brengen ze ze naar het center. Hier worden ze uitgebroed en als de baby's er klaar voor zijn, mogen ze terug naar de zee.

Na 2 nachtjes Sanur hebben we de boot gepakt naar Nusa Lembongan. Het was geen zonnige dag dus hebben we de eerste dag het eiland op de scooter verkend. Devil's Tear, Dream beach etc. Via de gele brug kwamen we op Nusa Ceningan terecht, deze brug verbindt de kleine eilandjes. Over de brug kunnen geen auto's, zo smal is het. Voelde een beetje wiebelig op de scooter, zeker als er een tegenligger aan kwam! De eilandjes zijn zo klein, dat je vaak dezelfde mensen tegenkomt.

De tweede dag kwam de zon lekker door en hebben we de hele dag gechilled en bij Beachclub Lembongan gelegen. Fantastisch uitzicht, lekkere ligbedden en heerlijk dobberen in een infinity pool. Vanaf mijn ligbedje kijk ik toe hoe een aantal Chinese mannen zich, in de hitte, in allerlei bochten wringen om de perfecte shot te maken van hun vrouw. Robbert begint al te zuchten als ik de eerste 3 foto's niet mooi vind. Laat staan dat hij over de grond moet kruipen met een been in de lucht en tegelijkertijd mijn outfit moet gladstrijken. 

Ik lach om het tafereel en neem nog een slokje van mijn kokosnoot. Life's good.

God bless